Náttúruleg Namibía 1

Þegar ég skoða þessi fyrstu skrif mín sannast enn og aftur það sem orðið er að mottói mínu í lífinu – það eina sem ég veit er að seinna þarf ég að éta allt ofan í mig. 
Það skal játað að ég var ekki sérlega hrifin af Namibíu fyrstu mínúturnar mínar í landinu.  Það verður líka að segjast eins og er að miðborg Windhoek er barasta ekkert sérlega spennandi staður.  En landið heillaði mig. Og það þrátt fyrir að ég lenti í fyrsta vasaþjófnaði ævinnar við samlokurekka í súpermarkaði (snilldarlega framkvæmdur reyndar, en hvað um það).  Sat sem sagt uppi kredítkortalaus – og þar af leiðandi gjaldþrota - síðustu dagana mína í Afríku.
Ég ákvað eftir fyrstu reiðiviðbrögðin (gagnvart sjálfri mér aðallega) að láta þetta ekki á mig fá, þykjast ekkert vera gjaldþrota og leigja mér bíl til að fara í þriggja daga ferð og skoða landið.  Þurfti að fá samlanda til að ljá mér þrykk af kredítkorti sínu og passaði mig auðvitað á því að láta hann ekki vita að ég keyrði síðast í vinstri umferð fyrir 12 árum...

Það er dáldið skrýtið að keyra í vinstri umferð.  Allt snýr öfugt í bílnum, þess vegna setur maður rúðuþurrkurnar alltaf á þegar þarf að beygja.  Umferðin á vegum úti í Namibíu er líka afskaplega hröð og ég keyrði eins og gamall kall með hatt niður til Schwarzkopmund.  Þurfti þó nokkrum sinnum að taka fram úr vöruflutningabílum, en lenti ekki nema einu sinni í návígi við dauðann vegna þess.  Rúðuþurrkurnar voru settar kurteislega á með góðum fyrirvara í hvert sinn eftir það.  Vandræðalegt, þegar til þess er tekið að það rigndi síðast á svæðinu í apríl 2006.
Mér tókst þó, þrátt fyrir skelfingu, fjárskort og niðurlægingu, að komast til Schwarzkopmund fyrir myrkur, eins og hafði lofað.  Kom mér fyrir á gistiheimilinu og fór snemma að sofa til að geta vaknað tímanlega morguninn eftir.
Næsta dag keyrði ég til Walvis Bay, sem er næst stærsti bær Namibíu með um 60 þúsund íbúa.  Þetta er einnig að mér skilst helsta sjávarpláss landsins.  Það var undurfagurt að fá sér morgungöngu meðfram lóninu úti fyrir bænum, þar sem þúsundir flamingófugla eiga heimkynni á samt fjölmörgum öðrum tegundum.

Hvítir flamingóar tipla í flóknum dansi í leðjunni til að róta upp smádýrum og hinir bleiku skófla í sig grænþörungunum sem gefa þeim litinn.  Vaðfulgar trítla um leðjufjöruna, lóur (sandlóan á hér heimkynni en er í sumardvöl á Íslandi sem stendur), ættmenni tjaldsins, avocatfugl sem ég kann engin frekari deili á, ásamt spörfuglum, erlum og tittum og auðvitað hegrum.  Þernur sveima yfir.

Milli flamingóanna úti í lóninu stukku boldangsfiskar hátt í loftið og yfir höfði mínu mynduðu pelíkanar v-laga fylkingu.  Úti fyrir landi, en þó ótrúlega nálægt því, voru togarar að veiðum.  Við bæjarmörkin inn til landsins breiða rauðir sandhólar Namib eyðimerkurinnar úr sér svo langt sem augað eygir. Litrík auðnin myndar ávalar og með einhverjum hætti munaðarfullar línur sem bera við himin.

Ótrúlega flott, lónið er enda eitt af Ramsarsvæðum heimsins, eins og raunar Mývatn.

Eftir hádegi dreif ég mig svo í skoðunarferð með eina leiðsögumanninum í Schwarzkopmund sem fer með staka ferðalanga út í eyðimörkina. Afskaplega skemmtileg ferð og það rifjaðist upp fyrir mér hvaðp það er gaman að vera líffræðingur. En meira um það síðar.

Athugasemdir

[Lilja (IP-tala skráð) 5.6.2007 kl. 16:46]

Það er búið að vera alveg ótrúlega gaman að lesa um ævintýrin þín og upplifanir í Afríku.  Þú lýsir þessu á alveg gríðarlega skemmtilegan hátt þannig að þorp, staðir og menn verða bara ljóslifandi fyrir manni.  Takk fyrir að fá að fylgjast með.

Kveðjur frá Hellissandi

Lilja & co

[Ester Helga (IP-tala skráð) 5.6.2007 kl. 19:35]

Loksins kvitta ég fyrir komu minni mín kæra. Frábært að fá að fylgjast með ferðalagi þínu um heim sem er svo ólíkur því sem maður hefur alist upp við og minnir mann statt og stöðugt á hversu gott maður hefur það.

Hlakka mikið til fyrir þína hönd þegar þú sameinast familíunni þinni um helgina, væri meira en til í að vera með ykkur í Hollandi en þegar maður er orðin meter í ummál eru flugferðir ekki efst á óskalistanum....

Kossar og faðmlag alla leið til þín,

Ester

[Fríða (IP-tala skráð) 5.6.2007 kl. 22:17]

Við höfum fylgst með þér af miklum áhuga og notið þess vel. Takk fyrir að leyfa okkur það. Hlökkum til að hitta þig hér norður á Íslandinu góða í sveitinni góðu, sem fer að skarta sínu fegursta núna, meira að segja miklum mýstrókum á bökkum vatnsins.

Gangi þér vel á leiðinni heim og megið þið fjölskyldan eiga góða daga saman í Evrópu.

Kærar kveðjur

Fríða og fjölskylda.